Het landenteam neemt ook de terminologie en de woordkeuze in de media onder de loep. Vooral rond de muur bestaan er verschillende terminologieën die meestal de juiste lading niet dekken. In het artikel ‘Israël verwerpt beschuldigingen Amnesty-rapport’ in een Belga-persbericht van 4 juni wordt het woord ‘scheidingsmuur’ gebruikt. Die woordkeuze wekt de verkeerde indruk dat de muur bedoeld is om Israëli’s van Palestijnen te scheiden. Dat is niet zo, aangezien de muur niet loopt op de Groene Lijn, de internationaal erkende grens tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden, maar op Palestijns gebied. Als de muur dan toch en scheidingsmuur moet zijn, dan scheidt hij wel Palestijnen af van andere Palestijnen en van hun land, omdat de muur Palestijnse gemeenschappen dwars doormidden snijdt, enkel en alleen om territoriale continuïteit te verzekeren tussen Israël en de illegale Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.
In het persbericht beweert Shimon Peres, op dit moment presidentskandidaat in Israël, dat ‘de Palestijnen’ zelf verantwoordelijk zijn voor ‘hun lot’. Dit is de logica van de collectieve bestraffing. Peres is nogal dubbelzinnig. Enerzijds laat hij uitschijnen van mening te zijn dat de muur er ter wille van de veiligheid staat. Hij noemt de muur een veiligheidsgrens. Anderzijds voegt hij daaraan toe dat de Palestijnen de humanitaire problemen die door deze nieuwe grens ontstaan zijn, over zichzelf hebben afgeroepen door de tweede intifada en de eindeloze zelfmoordaanslagen aan het begin van de 21e eeuw. Met dat laatste beweert hij dus impliciet dat de muur en alle andere beperkingen een vorm van collectieve bestraffing zijn en dat is illegaal onder de Vierde Conventie van Genève (artikel 33). Spijtig dat het Belga-persbericht dat er bij wijze van informatie niet even langs plaatst. Wij doen het graag in hun plaats.
Pieter Stockmans
Landenteam Israël/OT/PA
Amnesty International Vlaanderen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten